 |
|
Albayrak
|
Al-bayrak |
erkek ismi
|
|
Ayral
|
Benzerlerinden farklı, kendine özgü, değişik. |
kız ismi
|
|
Ayral
|
Benzerlerinden farklı olan, kendine özgü, değişik |
erkek ismi
|
|
Bayrak
|
Bir ulusun, bir topluluğun veya örgütün simgesi olarak kullanılan, belli bir rengi ve biçimi olan, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş. |
erkek ismi
|
|
Bayraktar
|
Bayrağı taşıyan, bayrak taşımakla görevli kimse. |
erkek ismi
|
|
Bayram
|
1. Ulusal veya dinsel bakımdan önemi olan, kutlanan gün. 2. Sevinç, neşe. |
erkek ismi
|
|
Gökbayrak
|
Gök-bayrak. |
erkek ismi
|
|
Hayran
|
1. Hayranlık duyan, hayrette kalan. 2. Son derece beğenen, tutkun. |
erkek ismi
|
|
Hayran
|
Çok beğenen ve hayranlık duyan. |
kız ismi
|
|
Hayrani
|
Hayranlık, şaşkınlık. |
erkek ismi
|
|
Kayra
|
Büyük bir kimseden gelen iyilik, ihsan. |
erkek ismi
|
|
Kayraalp
|
Kayra-alp. İyiliksever yiğit. |
erkek ismi
|
|
Kayrabay
|
Kayra-bay. İyiliksever, saygın kimse. |
erkek ismi
|
|
Kayrahan
|
Kayra-han. Kayrak 1. Taşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak. 2. Kaygan toprak. 3. Bileği taşı. |
erkek ismi
|
|
Kayral
|
Kayrılan, himaye edilen (kimse). |
erkek ismi
|
|
Kayran
|
1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak. |
erkek ismi
|
|
Sayraç
|
Öten, cıvıldayan, şakıyan. |
erkek ismi
|
|
Sayrak
|
Öten, cıvıldayan, şakıyan. |
erkek ismi
|
|
Sayran
|
Öten, cıvıldayan, şakıyan. |
kız ismi
|
|
Özkayra
|
Öz-kayra. İçten gelen bağış, iyilik. |
erkek ismi
|
