İçinde han Geçen İsimler, Kız ve Erkek Bebek Adları
İçinde han Geçen İsimler, han Geçen Türkçe Bebek Adları?
İçinde han Geçen Kız İsimleri Nelerdir?
İçinde han geçen kız isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında han geçen kız bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda han geçen kız isimleri de listemizde bulunmaktadır. han ile başlayan veya han ile biten kız çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Ağahanım | Zengin hanım, malı mülkü bol olan hanım. | Akhanım | Ak-hanım. | Altınhanım | Altın-hanım. | Anahanım | Ana-hanım. | Arzuhan | Arzu-han. | Aslıhan | Aslı-han. Han soyundan gelen. | Aycahan | Ayca-han. | Aygülhan | . Ay-gül-han. | Ayhan | Ay-han. | Ayhanım | Ay-hanım. | Ayşehan | Ayşe-han. | Banuhan | Banu-han. | Bengühan | Bengü-han. | Beyhan | Sır saklamayan, aklındakini ve yüreğindekini hemen söyleyen. | Bihan | İyiler, iyi olanlar. | Bilgehan | Bilge-han. Göktürk hakanı. (683-734) | Bilhan | Bil-han. Çok bilgili, çok bilen. | Binhan | Bin-han. | Birhan | Bir-han. | Canhanım | Can-hanım. | Ceydahan | Ceyda-han. | Ceyhan | Türkiye'nin Akdeniz bölgesinde, uzunluğu 576 km. olan bir nehir. | Cihan | 1. Evren, âlem, 2. Dünya. | Cihanbanu | Cihan-banu. | Cihanfer | Cihanı, dünyayı aydınlatan; dünyanın ışığı. | Cihangül | Cihan-gül. | Cihannur | Cihan-nur. Dünyayı aydınlatan; nurlu, ışıklı. | Çilhan | Çil-han. | Çilhanım | Çil-hanım. | Dehan | Ağız. | Denizhan | Deniz-han. | Diclehan | Dicle-han. | Dilhan | Dil-han. Gönülden söyleyen, içten konuşan. | Duduhan | Dudu-han. | Duhan | 1. Kur'an'da bir sure adı. 2. Duman. | Ecehan | Ece-han. | Esmahan | Esma-han. | Ferhan | Sevinçli, neşeli, hoşnut. | Gülcihan | Gül-cihan. | Güldehan | Ağzı gül gibi olan, küçük ağızlı. | Gülhan | Gül-han. | Gülhanım | Gül-hanım. | Güllühan | Güllü-han. | Güneşhanım | Güneş-hanım. | Günhan | Gün-han. | Hacıhanım | Hacı-hanım. | Hanbegüm | Hanın karısı, hükümdar eşi | Hanbeğendi | "Hanın hoşuna gitti" anlamında kullanılır. | Hanbike | Han-bike. | Hanbiken | Han-biken. | Handan | Gülen, gülücü, güleç, sevinçli. | Hande | Gülüş, gülme. | Hanım | 1. Kadınlığın bütün iyi niteliklerini taşıyan kadın. 2. Kız ve kadınlara verilen bir san. 3. Eş, karı. | Hanımkız | Hanım-kız. | Hanife | 1. İslâm dinine sımsıkı bağlı olan kimse. 2. İslâmiyetten önce tek Tanrı'ya inanan. | Hankız | Han-kız. | Hansultan | Han-sultan. | Hanüman | 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk. | Hanzade | Hükümdar çocuğu. | İsmihan | İsmi-han. | Kızhanım | Kız-hanım. | Lâlehan | Lâle-han. | Mirhan | Mir-han. | Nagehan | Ansızın, birdenbire, vakitsiz. | Narhanım | Nar-hanım. | Nazhanım | Naz-hanım. | Nazlıhan | Nazlı-han. | Neslihan | Han soyundan gelen, soylu. | Nihan | l. Gizli, saklı. 2. Sır, giz. 3. Görünmeyen. | Nilhan | Nil-han. | Nurcihan | Nur-cihan. Dünyayı aydınlatan nur. Âlemin, dünyanın ışığı. | Nurhan | Nur-han. | Nurhanım | Nur-hanım. | Perihan | 1. Büyücü; perileri davet eden. 2. Periler hükümdarı. | Refhan | Bolluk içinde yaşayan. | Reyhan | Güzel kokulu bir süs bitkisi, fesleğen. | Ruhan | Yanaklar. | Rüçhan | Üstünlük, üstün olma. | Satıhanım | Satı-hanım. | Selhan | Sel-han. | Selvihan | Selvi-han. | Sevgihan | Sevgi-han. | Seyhan | 1. Ürdün'ün ötesinde Hz. Musa'nın mezarının bulunduğu şehir. 2. Adana Ovasını yararak İskenderun Körfezi'ne dökülen nehir. | Sırmahan | Sırma-han. | Sıylihan, Sıylıkız | Sevimli hoş kız. | Simhan | Sim-han. | Soyhan | Soy-han. Han soyundan gelen. | Sühandan | Güzel, iyi konuşan. Söz bilen. | Şahane | Hükümdarlara yakışacak kadar güzel, eksiksiz olan. | Şahhanım | Şah-hanım. | Ümmühan | Hükümdar anası. | Yıldızhan | Yıldız-han. |
|---|
İçinde han Geçen Erkek İsimleri Nelerdir?
İçinde han geçen erkek isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında han geçen erkek bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda han geçen erkek isimleri de listemizde bulunmaktadır. han ile başlayan veya han ile biten erkek çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Abayhan | Abay-han. | Acahan | Aca-han. | Adahan | Ada-han. | Adilhan | Adil-han. | Ağahan | Ağa-han. | Akhan | Ak-han. | Alahan | Ala-han. | Alhan | Al-han. | Alphan | Alp-han. | Altınhan | Altın-han. | Altunhan | Altun-han. | Apakhan | Apak-han. | Ardahan | Arda-han. | Arhan | Üstün nitelikli, gururlu kağan. | Arıhan | Arı-han. | Arıkhan | Arık-han. | Aslanhan | Aslan-han. | Aslıhan | Han soyundan gelen | Atahan | Ata-han. | Atlıhan | Atlı-han. | Avhan | Av-han. | Aycihan | Dünyayı aydınlatan ay. | Ayhan | Ay-han. Oğuz Han'ın ikinci oğlu. | Bağışhan | Bağış-han. | Bahadırhan | Bahadır-han. | Bakırhan | Bakır-han. | Balhan | Bal-han. | Başhan | Baş-han. | Batıhan | Batı-han. | Batırhan | Batır-han. | Batuhan | Batu-han. Altınordu Devletinin kurucusu, (1204-1255). Cengiz Han'ın torunu. | Baturhan | Batur-han. | Bayhan | Bay-han. | Bayırhan | Bayır-han. | Bayruhan | Bayru-han. | Bedirhan | Bedir-han. | Beyhan | 1. Bey-han. 2. Uygurların ünlü kağanlarından birinin adı. | Bilgehan | Bilge-han. Göktürk hakanı (683-734). | Bilgihan | Bilgi-han. | Bilhan | Bil-han. Çok bilgili, çok bilen. | Birhan | Bir-han. | Boğaçhan | bk. Boğaç. | Boğahan | Boğa-han. | Bolhan | Eski Türk adlarındandır. | Borahan | Bora-han. | Borakhan | Borak-han. | Börühan | Börü-han. | Buğrahan | Buğra-han. X. yüzyılın başlarında Orta Asya´daki yağma boyundan çıkan ve ilk İslâm devletini kuran Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen san. | Buminhan | bk. Bumin. | Burçhan | Burç-han. | Burhan | 1. T. Yaradan, ilâh, Allah. 2. Şaman. 3. Put. 4. Uygur Türklerinde Buda'ya verilen ad. 5. Ar. (Aslı Bürhan) Kanıt, delil, ispat. | Burhan | 1. T. Yaradan, ilâh, Allah. 2. Şaman. 3. Put. 4. Uygur Türklerinde Buda´ya verilen ad. 5. (Aslı Bürhan) Ar. Kanıt, delil, ispat. | Burhanettin | Dinin kanıtı, ispatı. | Buyrukhan | Buyruk-han. | Cengizhan | Cengiz-han. | Ceyhan | Türkiye'nin Akdeniz bölgesinde, uzunluğu 576 km. olan bir nehir. | Cihan | 1. Evren, âlem. 2. Dünya. | Cihandar | Dünyaya egemen olan hükümdar. | Cihandide | Dünyayı gezip görmüş, tecrübeli. | Cihanefruz | Dünyayı parlatan, aydınlatan. | Cihaner | Cihan-er. | Cihangir | Dünyaya egemen olan, dünyayı zapt eden (kimse). | Cihanî | Dünyalı, insan. | Cihanmert | Cihan-mert. | Cihannur | Cihan-nur. Dünyayı aydınlatan; nurlu, ışıklı. | Cihanşah | Cihan-şah. | Çayhan | Çay-han. | Çelikhan | Çelik-han. | Çoğahan | Çoğa-han. | Dağhan | Dağ-han. Eski Türklerde dağ Tanrısı. | Demirhan | 1. Demir-han. 2. Güçlü hükümdar. | Denizhan | Deniz-han. Eski Türklerde deniz Tanrısı. | Dervişhan | Derviş-han. | Dilhan | Dil-han. Gönülden söyleyen, içten konuşan. | Dirsehan | Dede Korkut Hikâyelerinde çocuğu olmadığı için hor görülen kahramanın adı. | Doğanhan | Doğan-han. | Doğuhan | Doğu-han. | Dorukhan | Doruk-han. | Durhan | Dur-han. | Duruhan | Duru-han. | Ecehan | Ece-han. | Ejderhan | Ejder-han. | Elhan | Nağmeler, ezgiler. | Emirhan | Emir-han. | Ercihan | Er-cihan. Cihanın tanıdığı erkek. | Erhan | Er-han. Yiğit hükümdar. | Erşahan | Er-şahan. Şahin gibi güçlü yiğit. | Ezelhan | Ezel-han. | Ferhan | 1. Sevinçli, neşeli. 2. Memnun. | Fezahan | Feza-han. | Girayhan | Giray-han. | Gökhan | Gök-han. Eski Türklerde gök Tanrısı. | Güçhan | Güç-han. | Güçlühan | Güçlü-han. | Güçlükhan | Güçlük-han. | Güçlükhan | Güçlük-han. | Gülhan | Gül-han. | Gündüzhan | Gündüz-han. | Güneşhan | Güneş-han. | Günhan | Gün-han. | Gürhan | Gür-han. Bolluk içindeki güçlü han. | Han | 1. Eski Türklerde kağana bağlı ya da kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san. | Hanalp | Han-alp. | Hanbek | Han-bek. | Hanbey | Han-bey. | Hanedan | Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile. | Hanefî | Hanif | İslâm'dan önce puta tapmayıp tek Tanrıya inanan. | Hankan | Han-kan. Han soyundan gelen kimse. | Hansoy | Han-soy. | Hanzade | Han-zade. Han soyundan gelen. | Işıkhan | Işık-han. | Işınhan | Işın-han. | İlhan | 1. Hükümdar, imparator. 2. Eskiden Moğol İmparatorlarına verilen san. | İlkehan | İlke-han. | İstemihan | Göktürk Devletinin kurucusu Bumin Kağanın kardeşi olan Türk hakanı. | İzhan | Kadrihan | Kadri-han. | Karahan | Kara-han. Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san. | Karhan | Kar-han. | Karlukhan | Karluk-han. | Katıhan | Katı-han. | Kavurthan | Kavurt-han. | Kayahan | Kaya-han. | Kayhan | bk. Kayıhan | Kayıhan | Kayı-han. Güçlü hükümdar. | Kayrahan | Kayra-han. Kayrak 1. Taşlı, kumlu, ekime elverişli olmayan toprak. 2. Kaygan toprak. 3. Bileği taşı. | Kazakhan | Kazak-han. Kazan 1. Su çevrisi, kayra. 2. Sazlık yerlerde dibi bulunmayan sulu yer. 3. Girdap. | Kazanhan | Kazan-han. | Keleşhan | Keleş-han. | Kerimhan | Kerim-han. | Keyhan | Dünya. | Kılıçhan | Kılıç-han. | Kırhan | Kır-han. | Kiçihan | Kiçi-han. Küçük hükümdar. | Kişihan | Kişi-han. | Koçhan | Koç-han. | Korhan | Kor-han. Ateşli, canlı, güçlü hükümdar. | Koşukhan | Koşuk-han. | Kotuzhan | Kotuz-han. | Mançuhan | Mahçu-han. Manga on kişilik askerî birlik. | Melikhan | Melik-han. | Metehan | Mete-han. | Mirhan | Mir-han. | Murathan | Murat-han. | Mutluhan | Mutlu-han. | Mutlukhan | Mutluk-han. | Müminhan | Mümin-han. | Nilhan | Nil-han. | Nurcihan | Nur-cihan. Dünyayı aydınlatan nur. Âlemin, dünyanın ışığı. | Nurhan | Nur-han. | Odhan | Od-han. | Oğuzhan | Oğuz-han. | Okhan | Ok-han. | Olcayhan | Olcay-han | Onurhan | Onur-han. Onurlu han. | Orhan | 1. Or-han. Şehrin yöneticisi, hâkimi. 2. Orta Asya Türklerinin kullandığı en eski yazı. | Oyhan | Oy-han. | Özayhan | Öz-ayhan. | Özerhan | Öz-erhan. | Özhan | Öz-han. Hükümdar soyundan gelen. | Özilhan | Öz-ilhan. | Öztarhan | Öz-tarhan. | Rayıhan | Han bayrağı, han sancağı. | Refhan | Varlık içinde yaşayan (kimse). | Resulhan | Resul-han. Hükümdarın elçisi. | Ruhanî | 1. Ruhla ilgili. 2. Gözle görülmeyen. 3. Din adamı. | Rüçhan | 1. Üstünlük, üstün olma. 2. Üstün tutma. | Sancarhan | Sancar-han. | Sarıhan | Sarı-han. | Sarphan | Sarp-han. | Saruhan | bk. Sarıhan. | Sayhan | Say-han. | Selhan | Sel-han. | Selvihan | Selvi-han. | Sercihan | Cihanın başı. | Serdarhan | Serdar-han. | Serhan | 1. Ar. Kurt, canavar. 2. Far. Başokuyucu, şarkıcı başı. | Seyhan | 1. (Seyh: ırmak'tan) Ürdün'ün ötesinde Hz. Musa'nın mezarının bulunduğu nehir. 2. Adana Ovasından geçerek İskenderun Körfezine dökülen bir nehir. | Seyithan | Seyit-han. | Sıylıhan | Sıylı-han. | Songurhan | Songur-han. | Soyhan | Soy-han. Han soyundan gelen. | Suhan | Su-han. | Sühan | Söz, lâkırdı. | Süphan | Doğu Anadolu´da Van Gölü´nün kuzey kıyısındaki sönmüş volkanik dağ. | Şahan | bk. Şahin. | Şahinhan | Şahin-han. Güçlü yiğit kimse. | Şerefhan | Şeref-han. | Şimşekhan | Şimşek-han. | Talayhan | Talay-han. | Taluyhan | bk. Talayhan. | Tanhan | Tan-han. | Tarhan | bk. Tarkan. | Taşhan | Taş-han. | Tatarhan | Tatar-han. | Tayhan | Tay-han. | Tekinhan | Tekin-han. | Temirhan | Temir-han. Demir gibi güçlü hükümdar. | Temizhan | Temiz-han. | Temürhan | Temür-han. bk. Timurtaş. | Timurhan | Timur-han. | Tokhan | Tok-han. | Toktahan | Tokta-han. | Tokuşhan | Tokuş-han. | Tolgahan | Tolga-han. | Torhan | Tor-han. Gururlu hükümdar. | Törehan | Töre-han. | Tunçhan | Tunç-han. | Turhan | 1. Soylu ve seçkin kimse. 2. Eski Türklerde vergi ödemeyen, hükümdar huzuruna izinsiz girebilen, saygın kişi. | Tutuhan | Tutu-han. | Tümhan | Tüm-han. | Türehan | Türe-han. | Uçhan | Uç-han. | Uğurhan | Uğur-han. | Ulaçhan | Ulaç-han. | Uluhan | Ulu-han. Büyük, saygın hükümdar. | Urhan | Ur-han. | Ushan | Us-han. Akıllı hükümdar. | Uzhan | Uz-han. | Yağızhan | Yağız-han | Yahşihan | Yahşi-han. | Yalazahan | Yalaza-han. | Yavuzhan | Yavuz-han. | Yıldızhan | Yıldız-han. | Yılhan | Yıl-han. | Yiğithan | Yiğit-han. |
|---|
Toplam 319 adet sonuç bulundu
İsim Arama