İçinde kan geçen kız isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında kan geçen kız bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda kan geçen kız isimleri de listemizde bulunmaktadır. kan ile başlayan veya kan ile biten kız çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Acarkan | Güzel soylu, soyu sopu güzel, sevimli. | Akanay | Akan-ay. | Alkan | Al-kan. | Aykan | Ay-kan. Parlak soy, soyu sopu temiz. | Bakanay | Bakan-ay. | Bürkan | Volkan, yanardağ. | Çalışkan | Çok çalışan, çalışmayı seven. | Günebakan | Ayçiçeği. | Hürkan | Hür-kan. Özgürlüğü, bağımsızlığı seven; özgür soydan gelen. | Kaniye | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. | Nurkan | Nur-kan. | Pekkan | Pek-kan. Sağlam, temiz kandan gelen. | Sevkan | Sev-kan. | Soykan | Soy-kan. Asil, soylu. | Tezkan | Tez-kan. | Türkân | (Terken'den) l. Kraliçe . 2. Güzel kız. 3. Bir tür ok. | Tüzünkan | Tüzün-kan. Soylu kandan gelen. |
|---|
İçinde kan geçen erkek isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında kan geçen erkek bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda kan geçen erkek isimleri de listemizde bulunmaktadır. kan ile başlayan veya kan ile biten erkek çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Acarkan | Gözü pek, atılgan, cesur, nitelikli kimse. | Adarkan | Adar-kan. | Afkan | bk. Afgan. | Ağakan | Ağa-kan. | Akan | 1. Bir yerden bir yere doğru akan, giden. 2. Çeşme, pınar. | Akanay | Akan-ay. | Akaner | Akan-er. | Akansu | Akan-su. | Akant | Ak-ant. | Akanyıldız | Güneş sistemine bağlı, kesin yörüngesi bulunmayan ve bu sebeple atmosferin üst katmanlarına girince ateş külçesi durumuna dönüşen küçük gök cismi, ağar. | Akçakan | Soylu, temiz, dürüst. | Akkan | 1. Temiz soylu. 2. Bilen, bilgili. | Alkan | Al-kan. | Alpkan | Yiğit soydan gelen. | Alpkanat | Alp-kanat. | Arıkan | Temiz soy. | Arkan | 1. Temiz, arı kandan gelen. 2. Üstün, galip. | Arukan | bk.Arı-kan. | Aşkan | 1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz. | Atakan | Ata-kan. | Avkan | l. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer. 3. Heyecan, coşku. | Aykan | Ay-kan. | Bakanay | Bakan-ay. | Balkan | 1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık. | Barkan | Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi. | Baskan | Üstün gelme, yenme, zafer. | Başkan | 1. Bir topluluğun, bir toplantının başında bulunan kimse. 2. Devlet veya hükûmetin başı | Baykan | Bay-kan. Bay soyundan, zengin soydan gelen. | Berkan | 1. T. Berk-an. 2. Ar. Şakıma, parıldama. 3. Far. Kıvırcık tüylü kuzu postu, kürkü. | Berkant | Berk-ant. Güçlü, bozulmaz yemin. | Berkkan | Berk-kan. Güçlü soydan gelen. | Beykan | Bey-kan. | Bilgekan | Bilge-kan. Bilgin soydan gelen. | Bilkan | Bil-kan. Bilgili. | Binkan | Bin-kan. | Birkan | Bir-kan. | Bolkan | Bol-kan. | Borakan | Bora-kan. | Borkan | Bor-kan. | Bozkan | Boz-kan. | Börükan | Börü-kan. | Bürkan | Volkan, yanardağ. | Cankan | Can-kan. | Çağakan | Çağ-akan. | Çağkan | Çağ-kan. Canlı, dinamik, çalışkan. | Çakan | Parıldayan, ışık veren. | Çalışkan | Çok çalışan, çalışmayı seven. | Çalkan | Su birikintisi. | Çapkan | 1. Saldıran, atılan, hücum eden. 2. Koşan, hızlı hareket eden. | Çelikkan | Çelik-kan. Güçlü soydan gelen kimse. | Çelikkanat | Çelik-kanat. | Çokan | 1. Dağın doruğu. 2. Zirveye ulaşan. | Delikan | Deli-kan. Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse. | Delikanlı | Çocukluk çağından çıkmış genç ve gürbüz kimse. | Demirkan | Demir-kan. Güçlü soydan gelen. | Demokan | Dem-okan. | Doğukan | Doğu-kan. | Dorukkan | Doruk-kan. | Durukan | Duru-kan. | Ecekan | Ece-kan. | Edgükan | Edgü-kan. | Efekan | Efe-kan. Efe soyundan gelen. | Eralkan | Er-al-kan. A1 kanlı yiğit. | Erkan | Er-kan. Yiğit, erkek soydan gelen. | Feritkan | Ferit-kan. Eşi olmayan, soylu kandan gelen kimse | Ferkan | Fer-kan. Güçlü, saygın bir soydan gelen. | Furkan | 1. İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki farkı gösteren her şey. 2. Kur'anı Kerim. | Güçkan | Güç-kan. | Güçkanat | Güç-kanat. | Gülkan | Gül-kan. | Günerkan | Gün-er-kan. | Günkan | Gün-kan. | Gürakan | Gür-akan. | Gürbaşkan | Gür-başkan. | Gürkan | Gür-kan. Canlı, kanlı kimse. | Hakan | 1. Türk, Moğol ve Tatar hanları için "hükümdarlar hükümdarı" anlamında kullanılan bir unvan.2. Osmanlı padişahlarına verilen unvan. | Hankan | Han-kan. Han soyundan gelen kimse. | Hürkan | Hür-kan. Özgürlüğü, bağımsızlığı seven; özgür soydan gelen. | Işıkkan | Işık-kan. | Işınkan | Işın-kan. | İlkan | İl-kan. 1. İl-kan. 2. İran'da İlhanlılardan sonra bir devlet kuran Türk hükümdarı. | Kalkan | Oktan veya kılıçtan korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. | Kanağan | Çabuk inanan, kanan. | Kanak | 1. Çay, dere, ırmak. 2. Çabuk aldanan, saf. | Kanat | 1. Kuşlarda ve böceklerde uçmayı sağlayan organ. 2. Yan, taraf. | Kanbay | Kanmış, doymuş, varlıklı kimse. | Kanber | bk. Kamber. | Kandemir | Kan-demir. Güçlü soydan gelen (kimse). | Kaner | Kan-er. | Kanık | l. İnanç, kanı. 2. Kanmış, doymuş, tok gözlü (kimse). | Kanıkor | Kanı-kor. Ateşli, canlı yaradılışta olan (kimse). | Kanıt | Bir şeyin doğruluğu, gerçekliği konusunda kanı verici belge, delil. | Kani | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. | Kâni | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. | Kanpolat | Kan-polat. Yiğit, kahraman (kimse). | Kanpulat | bk. Kanpolat. | Kansu | Kan-su. | Kansun | Kan-sun. | Kanturalı | Zengin yaşayan. | Kantürk | Kan-Türk. Türk soyundan gelen. | Kanun | 1. Olayların gidişinde olağandışına yer vermeyen, değişmezlik ve zorunluluk gösteren kural. 2. Devletlerin yasama gücü tarafından konulan, herkesin uyması zorunlu olan yaptırıma bağlı kuralların her biri. | Kanver | Kan-ver. | Karakan | Kara-kan. Bir tür dağ ağacı. | Kaynarkan | Kaynar-kan. Coşkulu, hareketli (kimse). | Koçkan | Koç-kan. Yiğit, yürekli soydan gelen. | Korkan | Kor-kan. Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli kimse. | Mertkan | Mert-kan. Mert soydan gelen. | Mutlukan | Mutlu-kan. | Nuhkan | Nuh-kan. | Nurkan | Nur-kan. Temiz, aydınlık soydan gelen | Odkan | Od-kan. Canlı, coşkulu kimse. | Odkanlı | Od-kanlı. Canlı, coşkulu, ateşli (kimse). | Oğuzkan | Oğuz-kan | Okan | 1. Anlayışlı. 2. Tanrı, ogan. | Okanalp | Okan-alp. 1. Anlayışlı yiğit. 2. Tanrısal gücü olan yiğit. | Okanay | Okan-ay. | Okandan | Okan-dan. Tanrıdan gelen, Tanrının verdiği. | Okaner | Okan-er. | Okkan | Ok-kan. | Onatkan | Onat-kan. İyi, dürüst, temiz soydan gelen | Onurkan | Onur-kan. | Orkan | Or-kan. | Oskan | Akıllı. | Oykan | Oy-kan. | Örskan | Örs-kan | Özakan | Öz-akan. | Özbekkan | Özbek-kan. Özbek soyundan gelen | Özekan | Öze-kan. | Özhakan | Öz-hakan. Hükümdar soyundan gelen. | Özkan | Öz-kan. Temiz kan, soylu kimse. | Pakan | Ermişler, azizler. | Pakkan | Pek-kan. Temiz soydan gelen kimse. | Sarkan | Kovan. | Sarpkan | Sarp-kan. Sert, güçlü soydan gelen. | Savaşkan | İyi savaşan, savaşkan. | Selçukkan | Selçuk-kan. | Selkan | Sel-kan. Sel gibi coşkulu soydan gelen. | Serkan | Ser-kan. Baş kan, soylu kan. | Sevkan | Sev-kan. | Songurkan | Songur-kan. Şahin gibi güçlü soydan gelen. | Soykan | Soy-kan. Soylu kandan gelen. | Süerkan | Sü-erkan. Soylu kandan gelen asker. | Sükan | Sü-kan. Asker soyundan gelen, yiğit yürekli asker. | Sümerkan | Sümer-kan. | Şahinkan | Şahin-kan. Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman (kimse). | Şimşekkan | Şimşek-kan. Hareketli, canlı soydan gelen. | Talaykan | Talay-kan. | Tamkan | Tam-kan. Soylu, katışıksız kan. | Tankan | Tan-kan. Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen. | Tarkan | 1. İslâmlıktan önce verilmiş vekil, vezir, bey gibi san. 2. Ayrıcalıklı, saygın kişi. | Taşkan | Taş-kan. Sağlam, güçlü soydan gelen. | Tatarkan | Tatar-kan. Tatar soyundan kimse. | Tekant | Tek-ant. Büyük yemin. | Temirkan | Temir-kan. Demir gibi güçlü soydan gelen. | Temizkan | Temiz-kan. Doğru ve dürüst soydan gelen. | Tezkan | Tez-kan. Kanı kaynayan, heyecanlı kimse. | Timurkan | Timur-kan. Demir gibi güçlü soydan gelen. | Tokkan | Tok-kan. | Torkan | Tor-kan. Gururlu ve tok sözlü soydan gelen. | Tuğkan | Tuğ-kan. | Tunakan | Tuna-kan. | Tunçkan | Tunç-kan. Güçlü soydan gelen. | Turkan | Koruyucu, muhafız. Tutar. 1. Parasal değerin tümü. 2. Dayanak. | Tümerkan | Tüm-erkan. Yiğit. | Tümkan | Tüm-kan. Kanlı canlı, sağlıklı. | Türkkan | Türk-kan. Türk soyundan gelen. | Tüzünkan | Tüzün-kan. Soylu, asil kandan gelen. | Uçkan | Çok uçan, uçucu. | Ulaçkan | Ulaç-kan. | Uluçkan | Uluç-kan. | Uluerkan | Ulu-erkan. Saygın, yüce, soylu kimse. | Ulukan | Ulu-kan. Soylu, yüce kandan gelen. | Urkan | Ur-kan. | Uskan | Us-kan. Akıllı soydan gelen. | Utkan | 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen. | Uzkan | Uz-kan. Erdemli soydan gelen. | Ünkan | Ün-kan. Tanınmış soydan gelen, soylu kan. | Volkan | Yanardağ. | Yağızkan | Yağız-kan. | Yahşikan | Yahşi-kan. Iyi, soylu kanı olan. | Yalazakan | Yalaza-kan. | Yargan, Yarkan | Yarkan 1. Yüksek devlet mahkemesi. 2. Cellât. | Yılkan | Yıl-kan. | Yiğitkan | Yiğit-kan. |
|---|
Toplam 201 adet sonuç bulundu