İçinde man Geçen İsimler, Kız ve Erkek Bebek Adları
İçinde man Geçen İsimler, man Geçen Türkçe Bebek Adları?
İçinde man Geçen Kız İsimleri Nelerdir?
İçinde man geçen kız isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında man geçen kız bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda man geçen kız isimleri de listemizde bulunmaktadır. man ile başlayan veya man ile biten kız çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Arman | 1. Kutsal rüya. 2. Ulaşılmak istenilen şey, arzu. | Armanç | İdeal, ülkü. | Asuman | Gök, gökyüzü. | Derman | 1. İlâç. 2. Çare. 3. Güç, kuvvet. | Dilman | bk. Dilmen. | Emanet | 1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan şey. 2. mec. Can. | Fatmanur | Fatma-nur. | Fehiman | bk. Fahiman. | Feyman | Ahlâkta olgunluğu amaçlama; iyi ahlâka yönelme. | Gökduman | Gök-duman. | Hanüman | 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk. | Hıraman | Salına salına, naz ve eda ile yürüyen. | Keriman | Eli açıklar, cömertler. | Leman | Parlama, parıldama | Manolya | Çok iri, beyaz çiçekler açan, yaprakları almaşık, parlak yeşil renkte süs bitkisi. | Mansure | Allah'ın yardımıyla üstün gelen, galip gelen. | Mihman | Konuk, misafir. | Neriman | 1. Pehlivan, yiğit, cesur. 2. Şehname'de adı geçen efsanevî kahraman. | Orman | Ağaçlarla örtülü geniş alan. | Peyman | Yemin, ant. | Semanur | Şadıman | Sevinçli, memnun. | Şaduman | bk. Şadıman. | Umman | Anadeniz, okyanus. | Yağmanaz | Gönülleri çalan, yağma eden güzel. |
|---|
İçinde man Geçen Erkek İsimleri Nelerdir?
İçinde man geçen erkek isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında man geçen erkek bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda man geçen erkek isimleri de listemizde bulunmaktadır. man ile başlayan veya man ile biten erkek çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Abdurrahman | Rahmet sahibi olan (Allah'ın kulu). | Abdürrahman | bk. Abdurrahman | Acarman | Çevik, becerikli, girişken insan. | Acunman | Çok ünlü, tanınmış kimse. | Acunman | Çok ünlü, tanınmış kimse. | Adıyaman | Güçlü, becerikli, beğenilen kişi. | Akduman | Ak-duman. | Akerman | Dürüst, soylu, temiz kişi. | Akıman | Cömert, eli açık kimse. | Akkerman | Beyaz, kalın duvarlı, yüksek burçlu kale. | Akman | 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. | Akmanalp | Akman-alp. | Akmaner | Akman-er. | Alpman | Yiğit, cesur, kahraman kişi. | Amanullah | Allah'ın güvendiği kişi. Emanullah'ın içine gidecek. | Arıman | Temiz, saf, dürüst kimse. | Arman | 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem. | Ataman | 1. Ata kişi, başkan, önder. 2. Don Kazaklarının önderlerine verilen ad. | Ayman | Ay gibi ışıklı, güzel kimse. | Balaman | bk. Balaban. | Başarman | Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran (kimse). | Başman | Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse. | Bayman | Varlıklı, saygın kimse. | Berkman | Güçlü, sağlam kişilikli kimse. | Çağman | Çağın insanı. | Çakman | 1. Amacına erişen, ulaşan kimse 2. Süt mavisi. | Çarman | Neşeli. | Çokman | Topuz, gürz. | Danışman | 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin. | Demirman | Demir gibi güçlü, sağlam kimse. | Denizman | Denizci. | Derman | 1. İlâç. 2. Çare. 3. Güç, kuvvet. | Domaniç | 1. Tümsek, yokuş. 2. Kambur. 3. Ege Bölgesinde bir ilçe merkezi. | Duman | Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz. | Dumanbey | Duman-bey. | Emanet | 1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can. | Erkman | Güçlü, etkili, sözü geçer kimse. | Erman | Yiğit, kahraman, yürekli kimse. | Eryaman | Er-yaman. Güçlü becerikli yiğit. | Ferman | 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu. | Fermanî | Feyman | Ahlâkta olgunluğu amaçlama, iyi ahlâka yönelme. | German | Hisar, kale. | Gülerman | Güler yüzlü, güleç kimse. | Güman | 1. İnanç. 2. Kanaat. 3. İstek, heves. 4. Neşe. | Günerman | Gün-erman. bk. Erman | Hıfzırrahman | Merhamet eden, acıyan Allah'ın koruyuculuğu. | Işıman | Parlak, aydınlık yüzlü kimse. | İman | 1. İnanma, inanç. 2. İslâm dinini kabul etme. | İşman | bk. İşmen | Kahraman | 1. Yiğit, cesur. 2. Bir olayın, serüvenin başlıca kişisi. 3. Sessiz, yumuşak kimse. | Kaman | Dağların doruğuna yakın olan yerler. | Kamanbay | Kaman-bay. | Karaduman | Kara-duman. | Karaman | 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. | Kemandar | Yay tutan, yay tutucu. | Kerman | bk. Kermen. | Kınayman | Çalışkan, etkin kimse. | Kırman | Saçlarına ak düşmüş adam. | Kirman | Hisar, kale. | Kirmanşah | Kirman-şah | Kocaman | Çok iri, büyük. | Koman | 1. Umut. 2. Üç yaşında ve doğurmamış kısrak. | Korman | Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse. | Mançer | Aşısız, yabanıl kiraz ağan ve meyvesi. | Manço | Manda yavrusu. | Mançu | Kuzeydoğu Çin´de yaşayan Moğol asıllı halktan olan. | Mançuhan | Mahçu-han. Manga on kişilik askerî birlik. | Mangalay | 1. Alın. 2. Binici, süvari. | Mansur | Tanrı'nın yardımıyla galip, üstün gelmiş. | Manzur | 1. Görünen, görülmüş. 2. Beğenilen. | Nayman | 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan' da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluğu | Numan | 1. Kan. 2. Gelincik. | Odman | Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse. | Oğuzman | Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse. | Okman | 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu | Orman | Ağaçlarla örtülü geniş alan | Osman | 1. Hz. Muhammet'in damadı üçüncü halife. 2. Osmanlı İmparatorluğu'nun kurucusu ve ilk hükümdarı. 3. Bir tür kuş ya da ejderha. | Oyman | Görüş, düşünce sahibi kimse. | Özalpman | Öz-alp-man. Özünde yiğit olan kimse. | Özerman | Öz-erman. | Özkerman | Öz-kerman. | Özman | bk. Özmen. | Pakman | Temiz, dürüst, soylu kimse. | Rahman | 1. Ayrım gözetmeksizin tüm canlılara merhamet eden, koruyan. 2. Tanrı'nın adlarından. | Rahmanî | Tanrı'ya özgü, Tanrı'dan gelen, kutsal. | Raman | Güneydoğu Anadolu'da bir bölgenin ve dağın adı. | Sağman | 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse. | Sakman | 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse. | Salman | Başıboş, serbest, özgür. | Sâmân | 1. Zenginlik. 2. Rahat, dinçlik. 3. Düzen. | Sayman | Hesap işleriyle uğraşan kimse. | Saymaner | Sayman-er. | Selekman | Cömert, eli açık kimse. | Selman | Barış içinde bulunma, huzur, erinç. | Süleyman | 1. Kur'anda adı geçen peygamberlerden biri. 2. İbranicede "huzur, sükûn" anlamındadır. | Şadıman | Sevinçli, neşeli. | Tağman | Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse. | Talayman | Deniz adamı, denizci. | Tanman | Şafak vakti. | Tarıman | Tarımla uğraşan kimse, rençper. | Tarman | Ekip biçen, tarımla uğraşan. | Tayman | Genç, taze, toy kimse. | Teoman | Hun İmparatoru Mete´nin babası. | Toraman | Güçlü, kuvvetli. | Tuman | 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar. | Uçman | Uçan, uçucu. | Uluman | Ulu, yüksek, saygın kimse. | Uman | Umudu olan, bekleyen, umutlu. | Umman | Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. | Usman | Akıllı, zeki kimse. | Utman | Şerefli, edepli, terbiyeli kimse. | Uzman | Belli bir iş ya da konuda bilgi, görüş ve becerisi çok olan kimse. | Yalman | 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı ya da ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik. | Yaman | 1. Kötü, korkulan; şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. İş bilir, kurnaz, becerikli. | Yamaner | Yaman-er. Cesur, güçlü erkek. | Yamanöz | Yaman-öz. Özü güçlü olan. | Yamansoy | Yaman-soy. Güçlü soydan gelen. | Yamantürk | Yaman-Türk. Güçlü Türk. | Yamanyiğit | Yaman-yiğit. Cesur, güçlü yiğit. | Yatman | Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse. | Yurtman | Yurt eri; yurdunu çok seven kimse. | Zaman | Vakit; çağ. |
|---|
Toplam 148 adet sonuç bulundu
İsim Arama