İçinde men Geçen İsimler, Kız ve Erkek Bebek Adları
İçinde men Geçen İsimler, men Geçen Türkçe Bebek Adları?
İçinde men Geçen Kız İsimleri Nelerdir?
İçinde men geçen kız isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında men geçen kız bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda men geçen kız isimleri de listemizde bulunmaktadır. men ile başlayan veya men ile biten kız çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Belmen | 1. Put. 2. mec. Çok güzel, tapınılacak (kadın). | Çimen | Kendiliğinden yetişmiş çim. | Dikmen | 1. Koni biçiminde sivri tepe. 2. Dağların en yüksek yeri. 3. Yayla. | Dilmen | 1. Güzel. 2. Dil bilen; güzel söz söyleyen. | Egemen | Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olmayan. | Eşmen | Eş, arkadaş, yaşıt. | Evcimen | Evine, ailesine çok bağlı kimse. | Gülçimen | Gül-çimen. | Kösemen | bk. Kösem. | Menekşe | Mor renkli, güzel kokulu çiçekler açan, çok yıllık otsu bir bitki. | Menevşe | bk. Menekşe. | Mengli | Benli. | Mengûş | Küpe. | Mengü | Ölümsüz, sonsuz, ebedî. | Mensure | Saçılmış, dağılmış. | Menşure | Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Yazılmış, yazılı hâle getirilerek gönderilmiş. | Menzure | 1. Adanmış, vaat edilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. | Özmen | Özü sağlam, iyi kişilikli kimse. | Semen | Yasemin çiçeği. | Şaziment | Kimseye benzemeyen, farklı; tek, eşsiz. | Şermende | Utangaç, çok utanan, mahcup. | Temenni | Dileme, arzulama, dilek. | Türkmen | 1. Türk'e benzer, Türk'e benzeyen. 2. Oğuzların bir kolu. |
|---|
İçinde men Geçen Erkek İsimleri Nelerdir?
İçinde men geçen erkek isimlerinin listesi aşağıdaki gibidir. Başında men geçen erkek bebeklere verilebilecek isimler ile birlikte sonunda men geçen erkek isimleri de listemizde bulunmaktadır. men ile başlayan veya men ile biten erkek çocuklarına uygun Türkçe isimler rehberi.
| İsim | Anlamı | Cinsiyet | Abdülmennan | Lütuf ve ihsan sahibi (Allah'ın kulu). | Behmen | 1. Zeki, anlayışlı. 2. Tedbirli. | Berkmen | Güçlü, sağlam kişilikli kimse. | Bilmen | Bilen, anlayan, bilgili. | Birmen | Tek olan, benzeri olmayan kimse. | Danişment | Bilgin, bilgili. | Denizmen | Denizci. | Dikmen | 1. Koni biçiminde sivri tepe. 2. Dağların en yüksek yeri. 3. Yayla. | Dilmen | 1. Güzel. 2. Dil bilen, güzel söz söyleyen. | Dinçmen | Sağlığı ve gücü yerinde kimse. | Egemen | Buyruk ve hüküm sahibi, buyruğunu yürüten, bağımlı olma. | Ehlimen | İnançlı, inanan kimse. | Ekemen | 1. Bilgili, görgülü, olgun kimse. 2. Kibirli, kurumlu. | Ercüment | Onurlu, şerefli, saygın. | Ergökmen | Er-gökmen. Mavi gözlü, sarışın kimse. | Ergümen | Amacına ulaşan, isteğine kavuşan kimse. | Erkmen | Güçlü, etkili, sözü geçer kimse. | Erkmenol | Erkmen-ol. "Güçlü, etkili ol" anlamında kullanılır. | Eşmen | Eş, arkadaş, yaşıt (kimse). | Evcimen | Evine, ailesine çok bağlı kimse, | Eymen | 1. Daha uğurlu, çok talihli, hayırlı, kutlu. 2. Sağ taraftaki. Eymen isminin Kuran'daki anlamı: Sağ taraf. | Gizmen | Giz saklayan kimse. | Göçmen | Yurdundan kalkıp yerleşmek için başka ülkelere giden kimse. | Gökmen | Sarışın, mavi gözlü kimse. | Gökmenalp | Gökmen-alp. Sarışın, mavi gözlü yiğit. | Gökmener | Gökmen-er. Sarışın, mavi gözlü yiğit kimse. | Görkmen | Yakışıklı, gösterişli kimse. | Göymen | Gözleyen, dikkatle bakan. | Gücümen | Küçük. | Güçmen | Güçlü kuvvetli kimse. | Gülmen | Çok gülen, her zaman gülen (kimse). | Hüsmen | Hüsamettin adının halk ağzında bozulmuş biçimi. | İlmen | Bir ülke halkından olan kimse, yurttaş. | İşmen | İş yapmayı seven, çalışkan kimse. | Kermen | Hisar, kale | Kirmen | bk. Kirman | Kömen | Hayal. | Kösemen | 1. Çobana alışkın ve sürünün önünde giden dört yaşında keçi ya da koyun. 2. Kılavuz, yol gösteren, rehber. | Köymen | Köylü. | Menaf | 1. Dağın sivri tepesi. 2. Arap tarihinde Kureyş kabilesini oluşturan boylardan biri. | Menderes | Bir akarsu yatağının az eğimli vadilerde verdiği vezirlik, müşirlik fer. | Mengi | bk. Mengü | Mengü | Ölümsüz, sonsuz, ebedîleştirilmiş. | Mengüalp | Mengü-alp. Ölümsüz yiğit. | Mengübay | Mengü-bay. 1. Cesaret, yüreklilik. 2. İnsanlık. 3. Ölümsüz, varlıklı kimse. | Mengüberti | Tanrı verdi. | Mengücek | Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülâlesi. | Mengüç | Yaşlı. | Mengüer | Mengü-er. | Mengütaş | Mengü-taş. | Mengütay | Mengü-tay. | Mengütekin | Mengü-tekin. | Mennan | 1. Çok ihsan eden, veren. 2. Tanrının adlarındandır. | Mensup | Bir kimseyle, bir şeyle ilgisi ya da bağıntısı bulunan. | Mensur | 1. Saçılmış, dağılmış. 2. Ölçüsüz, uyaksız, manzum olmayan söz. | Menşur | 1. Dağıtılmış, yayılmış, neşrolunmuş. 2. Eskiden padişahların verdiği vezirlik. | Menzur | 1. Adanmış; vaat edilmiş. 2. Adak olarak belirtilmiş. | Öğmen | Harman | Ökmen | Akıllı, zeki, bilgili kimse. | Ökmener | Ökmen-er. Akıllı, bilgili kimse. | Öymen | Evcimen, evine bağlı kimse. | Özerkmen | Öz-erkmen. Özünden güçlü olan. | Özmen | Özlü kimse, özü iyi, sağlam kişilikli kimse. | Seçmen | Seçme işini yapan, seçen. | Seçmener | Seçmen-er. | Seğmen | Bayram günlerinde, düğünlerde törene yerli giysilerle, atlı ve silâhlı olarak katılan yiğit. | Selekmen | bk. Selekman. | Semender | 1. İran mitolojisine göre ateşten yaratılan ve ateşle yaşayan hayvan. 2. Uzun gövdeli dört bacaklı, kuyruklu kertenkeleye benzeyen bir hayvan. | Seymen | bk. Seğmen. | Sezmen | Sezen, anlayan kimse. | Sirmen | Gözü gönlü tok kimse. | Sökmen | 1. Yiğitlere verilen san. 2. Selçuklulara bağlı Hasankeyf Artuklu Beyliğinin kurucusunun adı. | Sökmener | Sökmen-er. Yiğit kimse. | Sökmensü | Sökmen-sü. Yiğit asker, yiğit subay. | Sökmensüer | Sökmen-sü-er. | Sözmen | Güzel, etkili konuşan kimse. | Tecimen | 1. Ticaret adamı, tüccar. 2. Tutumlu, idareli. | Tümen | 1. On bin. 2. Pek çok. 3. Yığın, küme, sürü. | Tümenbay | Tümen-bay. | Tümenboğa | Tümen-boğa. | Türemen | Yasa adamı, hukukçu. | Türkmen | 1. Oğuz Türklerinin bir kolu ve bu koldan olan kimse. 2. Kimi kaynaklara göre "Türk'e benzer, Türk gibi" anlamındadır | Tüzemen | 1. Adaletli kimse. 2. Yasa adamı, hukukçu. | Tüzmen | Doğru, adil, güvenilir kimse. | Uzmen | Bak. Uzman. | Ülkümen | Ülküsü olan, bir ülküye bağlı olan kimse. | Ülmen | Denizci, deniz adamı. | Yemen | 1. Sağ, sağ taraf. 2. Mutluluk. | Yönetmen | 1. İdareci, yönetici. 2. Bir kuruluşu yönetme yetkisi olan kimse. |
|---|
Toplam 112 adet sonuç bulundu
İsim Arama